Krótko i ascetycznie

Sobota, III Tydzień Wielkiego Postu, rok I, Łk 18,9-14

Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam. Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: Boże, miej litość dla mnie, grzesznika. Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony.

     Czy jestem lepszy niż ten, czy gorszy niż tamta? Ciągłe ocenianie, porównywanie. I nawet nie zauważamy, jak drugi człowiek staje się dla mnie „przedmiotem użytkowym”. Wykorzystuję go, by się poczuć lepiej albo gorzej. A może zapytaj siebie bez porównań i odniesień, jaki jestem. Jaki jest brat – to zostaw Bogu, bo tylko On nas zna takimi, jakimi jesteśmy.