Kształtowanie siebie

Wtorek, XXX Tydzień Zwykły, rok II, Łk 13,18-21

Jezus mówił: «Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki podniebne zagnieździły się na jego gałęziach». I mówił dalej: «Z czym mam porównać królestwo Boże? Podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło».

 

Święty Filip Neri modlił się: „Panie, daj mi dobrze przeżyć dziś, a nie będę się bał o jutro”. Nie chodzi o beztroskę czy lekkomyślne podejście do życia. Wręcz przeciwnie. Taka postawa opiera się na głębokim zaufaniu w to, że to nie my jesteśmy od długoterminowego planowania – od tego jest Bóg. Naszym zadaniem jest takie kształtowanie siebie, abyśmy umieli dorosnąć do Jego planu.

Choćbyśmy cały dzień spędzili, obserwując małe drzewko, jak rośnie, nic nie zobaczymy. Dlaczego więc chcemy widzieć w sobie z dnia na dzień efekty wzrostu duchowego?