Lekcja

Pan Jezus podczas ostatniej wieczerzy, na krótko przed swoją śmiercią na krzyżu wzywał Apostołów do jedności. Chciał, aby tak jak On ze swoim Ojcem, byli jednością…

Nie chciał podziałów i kłótni… one rodzą pośród nas agresję, brak pokoju, czasami nawet wojny. I to nie tylko pomiędzy obcymi narodami, ale czasami nawet pomiędzy braćmi chrześcijanami.

Dziś Pan Jezus mówi nam o jedności i prawdzie. Czy wiecie, czym jest jedność? Jedność jest wtedy, kiedy na przykład mamusia i tata mówią, że pora kończyć oglądanie bajki, bo już czas na spanie. To jedność w myśleniu. Jest jeszcze jedność uczuć. Taka jedność jest wtedy, kiedy mama i tata mówią nam, jak bardzo nas kochają. Jedność myślenia i jedność odczuwania.

Na wszystkich płaszczyznach naszego życia toczy się ciągła walka dobra ze złem. Ta walka jest długa, trudna, wymagająca ogromnej cierpliwości i wytrzymałości. Pewnie niejednokrotnie doświadczamy zwątpienia, czy prawda, sprawiedliwość, sumienność są rzeczywiście na tyle skuteczną bronią, by zło mogło zostać pokonane…

Scena przedstawia pouczenie i przestrogę Pawła skierowaną do wspólnoty Kościoła w Milecie, do której Apostoł już nigdy nie powróci. Paweł zapowiada, że przyjdzie trudny czas dla młodych chrześcijan, gdy kontrolę nad nimi przejmą „straszne wilki” i fałszywi pasterze. Takim zresztą był kiedyś on sam, pragnąc niszczyć trzodę chrześcijan w imię Boga.

Słyszymy dziś w Ewangelii Janowej przepiękną Modlitwę Arcykapłańską Chrystusa, którą zaniósł On do Ojca tuż przed swoją męką, odchodząc z tego świata. To przedziwne, że Jezus nie zajmuje się w niej sobą i rzeczywistością Paschy, w którą wchodzi, ale modli się za Apostołów i wszystkich, którzy dzięki ich świadectwu w Niego uwierzą, czyli za nas – Jego uczniów.

To oni pierwsi mają stanowić jedno! Kapłani, księża mają żyć w zgodzie, mają się wspierać i dążyć do pokoju między sobą. Ich życie ma być oparte na Jezusie i na Bogu Ojcu. Apostoł dzisiejszego wieku ma być przede wszystkim wierny Bogu. A Duch Święty powie mu, co ma mówić, aby dzięki temu Słowu ludzie uwierzyli, iż są naprawdę powołani, iż są z ludzi wzięci i do ludzi posłani. Bo miłość Boża ma być w nich!