Ludzka natura
Poniedziałek, 3 Niedziela Wielkanocna, rok II, J 6,22-29
Tymczasem w pobliże tego miejsca, gdzie spożyto chleb po modlitwie dziękczynnej Pana, przypłynęły od Tyberiady inne łodzie. A kiedy ludzie z tłumu zauważyli, że nie ma tam Jezusa, a także Jego uczniów, wsiedli do łodzi, przybyli do Kafarnaum i tam szukali Jezusa. Gdy zaś odnaleźli Go na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: Rabbi, kiedy tu przybyłeś? W odpowiedzi rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb do sytości. Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec. Oni zaś rzekli do Niego: Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże? Jezus odpowiadając rzekł do nich: Na tym polega dzieło /zamierzone przez/ Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał.
To nasza ludzka natura- stoimy w kolejkach tam, gdzie dają coś za pól ceny albo darmo... Od najmłodszych lat łatwiej do nas dotrzeć, zbudować autorytet, jeżeli przychodzi się z garścią cukierków. Chrystus jednak nigdy nie budował swojej pozycji na promocji . Niestety wielu tych, co Go poszukuje na drugim brzegu jeziora Galilejskieg, to my. Chcemy Chrystusa rozdającego chleb, a niekoniecznie ciągle czyniącego znaki. Tym bardziej proszę cię Panie Jezu - pomagaj na co dzień zrozumieć te piękne słowa wypowiedziane w dyskusji z poszukującymi Cię na drugim brzegu jeziora, że dzieło Boga polega na wierze w tego, którego posłał i to jest prawdziwy chleb z nieba.
Fot. sxc.hu