Ludzkie decyzje

Niedziela, XXXI Tydzień Zwykły, rok C, Łk 19,1-10

Jezus wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A był tam pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: "Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu". Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy widząc to szemrali: "Do grzesznika poszedł w gościnę". Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: "Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie". Na to Jezus rzekł do niego: "Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło".

 

Ewangelia za każdym razem przekonuje mnie, że jest prawdziwa – właśnie ze względu na tą ludzką niegodziwość. Jezus nie poddaje się naciskowi tłumu. To wskazówka dla nas. Nie słuchajmy tego, co mówi świat. Słuchajmy Boga i bądźmy gotowi. Nawet jeśli nasza wiara jest słaba i wydaje się nam, że Pan Bóg omija nasz dom, bo nie jesteśmy godni Jego życzliwości, to w chwili, kiedy się najmniej spodziewać będziemy, On może przyjść.