Mała wiara

Piątek, XXVIII Tydzień Zwykły, rok II, Łk 12,1-7

Dlatego wszystko, co powiedzieliście w mroku, w świetle będzie słyszane, a coście w izbie szeptali do ucha, głosić będą na dachach. Lecz mówię wam, przyjaciołom moim: Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nic więcej uczynić nie mogą. Pokażę wam, kogo się macie obawiać: bójcie się Tego, który po zabiciu ma moc wtrącić do piekła. Tak, mówię wam: Tego się bójcie! Czyż nie sprzedają pięciu wróbli za dwa asy? A przecież żaden z nich nie jest zapomniany w oczach Bożych. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli.

 

       Troski pełne lęku są wyrazem małej wiary. Świadomość posiadania dobrego i wyrozumiałego Ojca w niebie powinna pomóc w przezwyciężaniu codziennych obaw i trosk o własne życie. Opieka Ojca w niebie rozciąga się bowiem nawet na nierozumną przyrodę, o którą On się troszczy. Tym bardziej objęci są nią chrześcijanie. I chociaż wiemy, że w oczach Ojca ważniejsi jesteśmy niż wspomniane w Ewangelii ptaki, to ciągle się martwimy i narzekamy na swoje życie. Chrześcijanie natomiast mają w oczach Bożych wartość nieskończenie większą: jest On bowiem ich Ojcem. Dlatego też mają prawo liczyć na Jego ojcowską opiekę i dobroć tym bardziej, że interesuje się On swoimi dziećmi i zna nawet drobne szczegóły, które ich dotyczą - . U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone.