Mała wiara

lipiec 2023

Mała wiara

Wtorek, XIII Tydzień Zwykły, rok I, Mt 8,23-27

Gdy Jezus wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie. A oto zerwała się wielka burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!» A On im rzekł: «Czemu bojaźliwi jesteście, ludzie małej wiary?» Potem, powstawszy, zgromił wichry i jezioro, i nastała głęboka cisza. A ludzie pytali zdumieni: «Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?».

Jezioro Galilejskie nawiedzają podobno nagłe i silne burze, dlatego rybacy z czasów Ewangelii nie oddalali się zbytnio od brzegu w Kafarnaum. Wzburzone wody napawały ówczesnych mieszkańców Izraela przerażeniem, gdyż według ich tradycji był to symbol zła stawiającego opór Bogu. Tym większym zaskoczeniem staje się dla apostołów sytuacja, w jakiej nagle znaleźli się w swoich łodziach.

Tymczasem Jezus wykorzystuje te chwile, by ratując ich, nie tylko potwierdzić swoje bóstwo, ale też zburzyć schematy – schematy wiary. Uzdrowienia, uwolnienia dokonywane przez Jezusa widzieli. Ale uciszenie mórz? Śpiący Chrystus to dla nich najwyraźniej tylko obojętny, beztroski nauczyciel. On jednak cały czas przebywa z nimi i oczekuje ufności. Czyż niewystarczająco okazywał swoją miłość dotychczas? Czy nie dał się poznać jako Bóg?

Podobnie jest z nami: nie odpływamy za daleko na głębię w swoim ograniczonym zaufaniu do Pana, mimo że wiemy, słyszeliśmy, czytamy o Bogu żywym. W momentach próby tak samo krzyczymy w panice: Panie, nic Cię to nie obchodzi?!

Trudno jest uwierzyć tak, by każdy gest, słowo, zdarzenie, każdy obraz przypominały nam o Tym, który nawet śpiąc, nie przestaje o mnie zabiegać.

Panie, przymnóż nam wiary!!!

KOMENTARZE DO EWANGELII

Pokrzepienie…

Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy obciążeni i utrudzeni jesteście, a Ja was pokrzepię… Pokrzepię, a nie wdepczę w ziemię, jak wielu powszechnie rozumie Bożą interwencję w swoje życie.

A czymże to współczesny człowiek może być utrudzony i obciążony?

KOMENTARZE DO EWANGELII

Pokora

Jezus wysławia Ojca za ludzi prostych, ufnych, czasem niewykształconych. Tym osobom Bóg najczęściej odsłania swoje tajemnice. Cechą, która na pierwszy rzut oka charakteryzuje prostaczków, jest pokora. „Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaski daje”. Pokora pomaga zawsze stawać w prawdzie o sobie samym. Wówczas dostrzec mogę swoje wady, słabości i wielką potrzebę pomocy Ojca… Ile jest we mnie prawdziwej pokory?

KOMENTARZE DO CZYTAŃ

Natura światła

Natura światła jest niesamowita. Światło potrafi rozproszyć ciemność. Widzimy to wtedy, gdy rano otwieramy okna i promienie światła rozpraszają mroki pokoju po ciemnej nocy. Ciemność nie ma takiej natury. Jest słabsza. Czy widzieliście promienie ciemności wpadające w rozświetloną przestrzeń? Chodzić w świetle to być z Chrystusem. Kiedy zdarzy Ci się chodzić w ciemności, idź do Światła, do Chrystusa, który „jest Rzecznikiem wobec Ojca”. Potrafi przezwyciężyć Twoją ciemność.

KOMENTARZE DO CZYTAŃ

Żyć jak Chrystus

Chrześcijaństwo nie polega na tym, że mamy metrykę chrztu. Nawrócenie nie polega na tym, że mówimy o sobie „nawróciłem się”. Miłość nie polega na tym, że powiemy „kocham cię”.

Uczeń Chrystusa głosi Chrystusa, słucha Chrystusa i stara się żyć jak Chrystus. Inaczej będzie jednym z wielu przekonujących nieskutecznie do swoich przekonań.

KOMENTARZE DLA DZIECI

Zaufać Jezusowi

Pan Jezus wychwala ludzi prostych i pokornego serca, takich, którzy są jak dzieci: ufni, niepolegający zupełnie na sobie i własnym rozumie, lecz oddający całe swoje życie w ręce rodziców. To przed nimi objawi rzeczy wielkie. Obiecuje, że wszystkich utrudzonych pokrzepi, tzn. zaopiekuje się nimi i pocieszy. Pan Jezus ukazuje siebie jako „pokornego i cichego serca” – zniża się do słabych, byśmy nie mieli żadnych oporów, by się do Niego zbliżyć i Mu zaufać.

Bądź jak dziecko, które ufa i kocha…

KOMENTARZE DLA DZIECI

Prawdziwy Opiekun

Czy masz taką osobę, której możesz zaufać, z którą możesz podzielić się problemami, która ma zawsze dla Ciebie czas i z Tobą porozmawia?

Kim jest przyjaciel? Prawdziwy przyjaciel to taki, który będzie przy Tobie w dobrych momentach, ale zwłaszcza gdy jest Ci źle, gdy ktoś Ci dokucza i właśnie wtedy potrzebujesz pomocy i rozmowy. Prawdziwy przyjaciel to taki, który nie będzie krytykować, kiedy widzi, że coś robisz źle, tylko udzieli Ci rady i wskazówek. Prawdziwy przyjaciel to ten, który kocha i pomoże bezinteresownie. Czy masz takiego?

Komentarze do słowa

Droga do Jezusa 2023-07-04

4 lipca 2023

Kilka słów o słowie 2023-07-04

4 lipca 2023

Mała wiara

4 lipca 2023

Wielka burza

Gdy tylko zbliża się do nas burza, staramy się natychmiast ukryć, znaleźć schronienie. Wiemy, że burza może stanowić dla nas niebezpieczeństwo. Boimy się jej. Zamknijcie oczy i przypomnijcie sobie najgorszą burzę, jaką kiedykolwiek widzieliście. Już? Udało się Wam? Wyobraźcie sobie teraz, że w czasie takiej właśnie burzy znajdujecie się na łódce, na olbrzymim jeziorze albo nawet morzu. Straszne, prawda? Tak właśnie musieli się czuć uczniowie.

4 lipca 2023

Zniszczenie Sodomy i Gomory

Z całą pewnością w tym opisie biblijnym znajdujemy obrazy, które ilustrują proces grzechu, kary za grzechy, a przede wszystkim proces nawrócenia. Sodoma i Gomora są siedliskiem grzechu. Lot wraz ze swoją rodziną nie poddał się presji swojego środowiska i dlatego musi uciekać. Ucieczka jest tu ukazana jako znak rozpoznania zła i zdecydowane odwrócenie się od niego. Łaska Boża udzielona ze względu na Abrahama pomaga w tej ucieczce. Oto Aniołowie przynaglają Lota i pomagają mu.

4 lipca 2023

Jedno Słowo – Zerwał się

4 lipca 2023

Powiązane artykuły

Droga do Jezusa 2024-03-05

5 marca 2024

Spotykając Słowo

W czytanej dzisiaj przypowieści Jezus porównuje królestwo niebieskie do króla, który wyprawił ucztę weselną swojemu synowi. Bóg również zaprasza ludzi na swoją ucztę, czyli do wiecznego szczęścia. Niektórzy jednak gardzą tym zaproszeniem i nie chcą przyjść, a inni wolą zajmować się swoimi codziennymi sprawami. Są też tacy, którzy wykazują się okrucieństwem wobec tych, którzy służą Panu Bogu. Bóg wychodzi również na „rozstaje dróg”, aby szukać tych, którzy mają wątpliwości i nie wiedzą, jak pokierować swoim życiem.

15 października 2023

Kilka słów o słowie 2022-12-05

Jacyś mężczyźni przynieśli na noszach człowieka, który był sparaliżowany.

5 grudnia 2022

Spotykając Słowo

Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dopełnić w Jeruzalem.

17 marca 2019

Nie było miejsca

I przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech. Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili nosze, na których leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: "Dziecko, odpuszczone są twoje grzechy".

18 stycznia 2019

Kilka słów o Słowie 2017-09-17

Piotr zbliżył się do Jezusa i zapytał: Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy? Jezus mu odrzekł: Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał rozliczyć się ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby tak dług odzyskać. Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: Panie, miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam. Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: Oddaj, coś winien! Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą? I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu.

17 września 2017