Matczyna obecność

Piątek, Najśw. Maryi Panny Bolesnej (15 września), rok I, J 19,25-27

Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

 

Stajemy dzisiaj razem z Maryją pod krzyżem Chrystusa. Okoliczności niezmiernie bolesne, lecz chwila wyjątkowa, święta…

Czy Maryja w tym wielkim cierpieniu rozumiała, co się dzieje? Czy miała świadomość, że tracąc swojego jedynego Syna, staje się Matką całej ludzkości?

„Oto Matka twoja” – niepojęte…

Matko Bolesna, Maryjo, ukochana Mamo, wszelkie moje troski, cierpienia i bóle składam w Twoim Niepokalanym Sercu, przeszytym mieczem boleści. Dziękuję za to, że nas przygarnęłaś pod swoją opiekę, że troszczysz się z jednakową czułością o każde swoje dziecko. Twoja matczyna obecność daje poczucie bezpieczeństwa, ochrania w trudnych chwilach życia i wspiera w drodze ku świętości, ku niebu.

Serce Jezusa, w łonie Matki Dziewicy przez Ducha Świętego utworzone, zmiłuj się nad nami!