Miejsce pustynne

Sobota, IV Tydzień Zwykły, rok I, Mk 6,30-34

Odpłynęli więc łodzią na miejsce pustynne, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich uprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać.

 

Dzisiaj, gdy Jezus posyła swoich apostołów na miejsca pustynne, chcemy też tam się udać, by słuchać Ewangelii i doświadczać mocy głoszonego Słowa. Ten czas pustyni dla dzisiejszych apostołów jest bardzo ważny, ponieważ tak wielu ludzi szuka Dobrej Nowiny, że nawet na posiłek nie mają czasu.

Nasz głód Żywego Słowa, który pcha nas za apostołami na miejsca pustynne, nie pozostanie niezaspokojony. Jezus zdjęty litością zacznie nas osobiście nauczać.

 

Przeczytaj również >>Jadzia, mała księżniczka<< - Eweliny Gładysz.