Moc Dobrej Nowiny

Piątek, II Tydzień po Narodzeniu Pańskim, rok I, Łk 4,14-22a

Jezus powrócił mocą Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich. Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana». Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście». A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym łaski słowom, które płynęły z ust Jego.

 

Drogie Dzieci, dzisiejsza Ewangelia przenosi nas do synagogi, gdzie Jezus otwiera księgę i czyta piękne słowa proroka Izajasza. To był bardzo podniosły moment, bo Jezus ogłosił, że te słowa właśnie się spełniają! Powiedział, że został posłany, by pomagać wszystkim – szczególnie tym, którzy są smutni, chorzy albo mają jakieś trudności.

Każdy z nas może czynić dobro wokół siebie, naśladując Jezusa. Czy wiecie, że możecie nieść „dobrą nowinę” swoim kolegom i koleżankom? Wystarczy uśmiech, pomoc w trudnej chwili albo miłe słowo. Pamiętajcie, że dzięki Duchowi Świętemu macie w sobie siłę, by czynić świat piękniejszym!