Modlitwa i post

Poniedziałek, VII Tydzień Zwykły, rok I, Mk 9,14-29

Gdy Jezus z Piotrem, Jakubem i Janem zstąpił z góry i przyszedł do uczniów, ujrzał wielki tłum wokół nich i uczonych w Piśmie, którzy rozprawiali z nimi. Skoro Go zobaczyli, zaraz podziw ogarnął cały tłum i przybiegając, witali Go. On ich zapytał: "O czym rozprawiacie z nimi?" Jeden z tłumu odpowiedział Mu: "Nauczycielu, przyprowadziłem do Ciebie mojego syna, który ma ducha niemego. Ten, gdziekolwiek go pochwyci, rzuca nim, a on wtedy się pieni, zgrzyta zębami i drętwieje. Powiedziałem Twoim uczniom, żeby go wyrzucili, ale nie mogli". Odpowiadając im, Jezus rzekł: "O plemię niewierne, jak długo mam być z wami? Jak długo mam was znosić? Przyprowadźcie go do Mnie!" I przywiedli go do Niego. Na widok Jezusa duch zaraz począł miotać chłopcem, tak że upadł na ziemię i tarzał się z pianą na ustach. Jezus zapytał ojca: "Od jak dawna to mu się zdarza?" Ten zaś odrzekł: "Od dzieciństwa. I często wrzucał go nawet w ogień i w wodę, żeby go zgubić. Lecz jeśli coś możesz, zlituj się nad nami i pomóż nam". Jezus mu odrzekł: "Jeśli możesz? Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy". Zaraz ojciec chłopca zawołał: "Wierzę, zaradź memu niedowiarstwu!" A Jezus, widząc, że tłum się zbiega, rozkazał surowo duchowi nieczystemu: "Duchu niemy i głuchy, rozkazuję ci, wyjdź z niego i więcej w niego nie wchodź!" A ten krzyknął i wyszedł, silnie nim miotając. Chłopiec zaś pozostawał jak martwy, tak że wielu mówiło: "On umarł". Lecz Jezus ujął go za rękę i podniósł, a on wstał. A gdy przyszedł do domu, uczniowie pytali Go na osobności: "Dlaczego my nie mogliśmy go wyrzucić?" Powiedział im: "Ten rodzaj można wyrzucić tylko modlitwą i postem".

 

Dla wielu z nas być może obie rzeczywistości, praktyki trudne w codzienności. Być może jesteśmy ciągle niezadowoleni z tego, że modlitwa nie taka, że nie stać mnie na taki post jakbym chciała. Być może tak właśnie jest, jednak to nie powód, by zrezygnować zarówno z modlitwy, jak i z postu. Fundamentalna jest intencja, powód. Jeśli czynię coś ze względu na Jezusa, to On przyjmie nasze staranie, choćby w naszych oczach było ono niedoskonałe. Dzisiejszy fragment Ewangelii pokazuje, że niekiedy tylko modlitwa i post jest siłą, która ma realny wpływ na zmianę rzeczywistości, dlatego zbyt łatwo nie odpuszczajmy. Zmaganie ze swoją niemocą ze względu na Boga to coś, co jest Jemu miłe, co nas stawia w prawdzie, a może też wspomóc duchowo naszych bliźnich.