Modlitwa w Ogrójcu

Czwartek, Niedziela Zesłania Ducha Świętego, rok I, Mt 26,36-42

Wtedy rzekł do nich: „Smutna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną”. I odszedłszy nieco dalej do przodu, padł na twarz i modlił się tymi słowami: „Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich. Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty niech się stanie!” Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących. Rzekł więc do Piotra: „Tak oto nie mogliście jednej godziny czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe”. Powtórnie odszedł i tak się modlił: „Ojcze mój, jeśli nie może ominąć Mnie ten kielich i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja!”

 

Jezusowa modlitwa w Ogrójcu jest wyrazem dramatyczności dzieła zbawienia. Była to straszna walka miłości ze złą wolą stworzenia, które radykalnie odrzuca przyjęcie tej miłości. Modlitwa, która jest zjednoczeniem z nieskończoną dobrocią Boga Ojca jest jedyną drogą zwycięstwa. Chrystus przez swą modlitwę wyraża całkowite otwarcie na działanie swego Ojca, dokonując naszego wyzwolenia od zła.

Niech nasz duch czerpiąc siłę z Jezusowego zjednoczenia z Ojcem, kieruje słabe ciało ku naszemu osobistemu zwycięstwu nad złem.

 

W każdy czwartek o 13:00 audycja >>Wokół Słowa, wokół wydarzeń<< w Radio Profeto. Zapraszamy.