Na pewno!

Środa, XI Tydzień Zwykły, rok II, Mt 6,1-6.16-18

Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.

 

A my tak lubimy, kiedy nas chwalą, kiedy biją nam brawo. Nawet, jeśli nie do końca zasłużyliśmy na oklaski. I jak tu kupić koleżance za ostatnie pieniądze pysznego lizaka i nie roztrąbić tego po całej szkole ??? , żeby mogli mówić: jaka ona dobra i jaka szlachetna. Nawet o sobie nie pomyślała. I poczuć, jak rośniemy i rośniemy i rośniemy i… na tym koniec. Żadnej więcej nagrody nie będzie. Dostaliśmy już huragan oklasków, za chwilę ucichną i pustka. 

A może  na przekór sobie: niech nie wie lewa ręka, co czyni prawa ? To, co robimy, róbmy z miłości, z chęci pomocy i podzielenia się z tymi, którzy mają mniej, którzy nie poproszą. Nie krzyczmy na lewo i prawo : to my !, to dzięki nam !! i gdyby nie my !!! Niech podziękowanie przyjdzie w swoim czasie. Ono przyjdzie na pewno.