Narodziła się nadzieja...

Dwaj uczniowie Jana Chrzciciela, o których mówi dzisiejsza Ewan­gelia, spotkali także na drodze swojego życia kapłana – Jezusa Chrystu­sa, który ich również oczarował i urzekł, dlatego za wszelką cenę posta­nowili pójść za Nim. Mieli na tyle odwagi, żeby nie powiedzieć – tupetu, iż postanowili za wszelką cenę rozszyfrować Chrystusa. Stąd ich pyta­nie: Nauczycielu, gdzie mieszkasz?

Aby widzieć więcej, aby rozumieć i właściwie odczytywać to, co widzą nasze oczy, potrzebujemy Ducha Świętego. Bez Jego pomocy, łaski, darów, natchnienia, żaden prawidłowy krok nie jest możliwy, bo to Duch Święty jest sprawcą naszego chcenia i działania.

Jan Chrzciciel, napełnionych mocą Ducha Świętego jeszcze w łonie swojej mamy, św. Elżbiety, robi wszystko pod Jego natchnieniem. Nie może być inaczej, bo przecież Pan Bóg wybrał Jana, aby bezpośrednio przygotował drogę Bożemu Synowi.

Mamy dziś najpierw otworzyć swoje uszy, a potem wpuścić do serca wybitnie niewygodne słowo, które autor listu podkreśla autorytetem umiłowanego ucznia Jezusa – niesprawiedliwość i brak miłości bliźniego świadczą o diabelskim rodowodzie. Mnie po tych słowach oblewa zimny pot – wystarczy sięgnąć pamięcią w niedaleką przeszłość i od razu przychodzą na myśl niesprawiedliwe opinie o osobach z najbliższego otoczenia, a również nie trzeba daleko szukać, by przypomniało się znudzenie rozmowami przy świątecznym stole lub skrywane niechęci okraszone inteligentnym niemiłosiernym dowcipem, którego puenty niektórym „szły w pięty”. I dałoby się tak dłużej i więcej…

Każda cecha Boga znajduje swoje odzwierciedlenie w ludzkim postępowaniu. Nie można być dobrym samemu przez się. Wszystko, co dobre, sprawiedliwe, ostatecznie pochodzi od Boga i wskazuje na Niego. Bo Bóg jest dobry, nawet jeśli Go nie znasz, a postępujesz w sposób dobry, wskazujesz na Niego.

Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam kolejne spotkanie Jana i jego uczniów z Jezusem.

Na sam widok Jezusa Jan mówi: "Oto Baranek Boży". Słyszymy te słowa na każdej Mszy Świętej, tuż przed przyjęciem Pana Jezusa w Komunii.

Dziś ponownie spotykamy Jana Chrzciciela, który nazywa Jezusa Barankiem Bożym. A chwilę później Jan mówi, że nie znał przedtem Jezusa.

O co tu tak naprawdę chodzi? Przecież Jan Chrzciciel był kuzynem Pana Jezusa i na pewno niejeden raz się z Nim bawił i odwiedzał Go w Jego domu, gdy był dzieckiem.