Narzędzie oszczerstwa

Poniedziałek, 3 Niedziela Wielkanocna, rok II, Dz 6,8-15

Szczepan, pełen łaski i mocy, działał cuda i znaki wielkie wśród ludu. Niektórzy zaś z synagogi zwanej synagogą Wyzwoleńców oraz Cyrenejczyków i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, przystąpili do rozprawy ze Szczepanem. Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego natchnienia przemawiał. Podstawili więc ludzi, którzy zeznali: "Słyszeliśmy, jak on wypowiadał bluźnierstwa przeciwko Mojżeszowi i Bogu". W ten sposób podburzyli lud, starszych i uczonych w Piśmie. Przybiegli, porwali go i zaprowadzili przed Sanhedryn. Tam postawili fałszywych świadków, którzy zeznali: "Ten człowiek nie przestaje mówić przeciwko temu świętemu miejscu i przeciwko Prawu. Bo słyszeliśmy, jak mówił, że Jezus Nazarejczyk zburzy to miejsce i pozmienia zwyczaje, które nam Mojżesz przekazał". A wszyscy, którzy zasiadali w Sanhedrynie, przyglądali się mu uważnie i zobaczyli twarz jego, podobną do oblicza anioła.

 

Szczepan pozostał wierny swemu Panu aż do końca. Stąd Jego droga stała się drogą Mistrza. Identycznie jak w życiu Jezusa, gdy prawda z mocą objawiała się wśród ludzi, postanowiono zwalczyć ją oszczerstwem fałszywych świadków. Często w naszym życiu jest podobnie... Oszczerstwem walczą ci, którzy nie mogą znieść prawdy.