Nie bądź pyszny i nadęty

Środa, XXIII Tydzień Zwykły, rok II, Łk 6,20-26

Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: «Błogosławieni jesteście, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. Błogosławieni, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego odrzucą z pogardą wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom. Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie. Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom».

 

Jezus obok błogosławieństw wypowiada także słowa ostrzeżenia, tak zwane „biada”. Wśród nich jest jedno, które w pierwszym odruchu może budzić nasz sprzeciw: „Biada wam, gdy ludzie chwalić was będą”. Co złego jest w tym, że ludzie nas pochwalą? Te słowa można interpretować w kontekście innej wypowiedzi Zbawiciela: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy, wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać” (Łk 17, 10). 

Jezus uczy nas pokory. Wie, że nasza ludzka natura, gdy tylko słyszy zbyt wiele pochlebstw, szybko wpada w pychę. Dobry kapłan, który z zaangażowaniem pracował na niwie Pańskiej, zbyt często chwalony, wpada w próżność. Artysta ze wszech miar uzdolniony wpada w samouwielbienie, a piękna dziewczyna zatraca się w egoizmie. 

Jezus, wypowiadając „biada”, chce powiedzieć swoim uczniom, aby strzegli się wyniosłości i pychy. Ona do niczego dobrego ich nie doprowadzi, a indywidualne talenty, jakie każdy z nas otrzymał, mogą zostać w łatwy sposób pogrzebane. Przecież tak naprawdę nie lubimy osób pysznych i wyniosłych, nawet jeśli są wspaniałymi artystami, majstrami czy kaznodziejami. Zatem uczmy się pokory i wykorzystujmy dla wspólnego dobra talenty, jakimi zostaliśmy obdarowani.