Nie było miejsca

Piątek, I Tydzień Zwykły, rok I, Mk 2,1-12

Gdy po pewnym czasie Jezus wrócił do Kafarnaum, posłyszano, że jest w domu. Zebrało się zatem tylu ludzi, że nawet przed drzwiami nie było miejsca, a On głosił im naukę. I przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech. Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili nosze, na których leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: "Dziecko, odpuszczone są twoje grzechy". A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich: "Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, prócz jednego Boga?" Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: "Czemu myśli te nurtują w waszych sercach? Cóż jest łatwiej: powiedzieć paralitykowi: Odpuszczone są twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje nosze i chodź? Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów – rzekł do paralityka: Mówię ci: Wstań, weź swoje nosze i idź do swego domu!" On wstał, wziął zaraz swoje nosze i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga, mówiąc: "Nigdy jeszcze nie widzieliśmy czegoś podobnego".

 

Tylko wiara mocna i silna kazała im być przy Jezusie. Kazała Go słuchać, przyjść zobaczyć. Ta wiara kazała poprzez dach, pod nogi Jezusa spuścić potrzebującego paralityka. On, Jezus wejrzał w ich serca, poznał ich determinację i uzdrowił, aby docenić ich wysiłek i wiarę.

Czy my tak umiemy przychodzić? Czy umiemy tak ufać i wierzyć? Czy potrafimy własnym wysiłkiem do Jezusa przyprowadzić innych, aby byli uzdrowieni?

Pomyśl, w tabernakulum jest ten sam Jezus, uzdrawiający i pomagający we wszystkim. Czy jesteś tak obecny, tak bliski, aby nie było dla innych miejsca? Czy Ty zajmujesz całe wyznaczone dla wiernych miejsce? Czy twoja wiara jest tak mocna, aby innym pomóc i aby inni skorzystali i byli w bliskości Jezusa?

Nie było miejsca w miejscu, gdzie On uzdrawiał! Oby nie było miejsca przy tabernakulum, w kościele, gdzie On nieustannie dokonuje cudów duchowego uzdrowienia poprzez dawanie nam Siebie samego w Komunii św.

Ty przynieś i przyprowadź innych. Przyjdź! Przyprowadź innych! Zobacz! Doświadcz Jego cudu, Jego obecności, Jego uzdrowienia poprzez sakrament, poprzez obecność, poprzez Jego sakramentalne działanie.