Nie tylko dla nas

Niedziela, XXVI Tydzień Zwykły, rok B, Lb 11,25-29

Pan zstąpił w obłoku i mówił z Mojżeszem. Wziął z ducha, który był w nim, i przekazał go owym siedemdziesięciu starszym. A gdy spoczął na nich duch, wpadli w uniesienie prorockie. Nie powtórzyło się to jednak. Dwóch mężów pozostało w obozie. Jeden nazywał się Eldad, a drugi Medad. Na nich też zstąpił duch, bo należeli do wezwanych, tylko nie przyszli do namiotu. Wpadli więc w obozie w uniesienie prorockie. Przybiegł młodzieniec i doniósł Mojżeszowi: «Eldad i Medad wpadli w obozie w uniesienie prorockie». Jozue, syn Nuna, który od młodości swojej był w służbie Mojżesza, zabrał głos i rzekł: «Mojżeszu, panie mój, zabroń im!» Ale Mojżesz odparł: «Czyż zazdrosny jesteś o mnie? Oby tak cały lud Pana prorokował, oby mu dał Pan swego ducha!»

 

Cokolwiek otrzymujemy od Boga, ostatecznie nie jest to jedynie dla nas, dla naszego dobra ani nie jest jedynie dla jakiejś wybranej grupy. Cokolwiek otrzymujemy od Boga, ma być pomnażane, dzielone i przekazywane także innym, aby i inni mogli się zachwycić zarówno Nim samym, jak i Jego dobrocią – zawsze ponad miarę.