Nie tylko słowami

Sobota, XXII Tydzień Zwykły, rok II, Łk 6,1-5

W pewien szabat Jezus przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i jedli, wykruszając ziarna rękami. Niektórzy zaś z faryzeuszów mówili: «Czemu czynicie to, czego nie wolno w szabat?» Wtedy Jezus, odpowiadając im, rzekł: «Nawet tego nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy poczuł głód, on i jego ludzie? Jak wszedł do domu Bożego i wziąwszy chleby pokładne, sam jadł i dał swoim ludziom? Chociaż samym tylko kapłanom wolno je spożywać». I dodał: «Syn Człowieczy jest Panem także szabatu».

 

Jezus nauczał nie tylko słowami, ale także przykładem postępowania. Pokazał uczniom i faryzeuszom, że On PAN stosuje prawa ze zrozumieniem, jednocześnie tłumacząc otaczającym go ludziom, dlaczego tak postępuje. Źródłem prawa jest wola Boga. Jezus powiedział do swoich uczniów „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić (…)”. Dla Jezusa przestrzeganie wszystkich nakazów prawa ma znaczenie, ale prawdziwe wypełnienie go lub „wypełnienie go w pełni” to coś więcej. Jezus nauczał ducha prawa, ale również i litery prawa, poprzez wyjaśnianie, rozszerzanie i ilustrowanie prawa Bożego. Wypełnił w ten sposób proroctwo o Mesjaszu zawarte w Księdze Izajasza 42,21: „Pan jest zadowolony ze względu na swoją sprawiedliwość; wywyższy prawo i uczyni go godnym czci”.

Módlmy się, abyśmy doczekali się czasów, w których prawo ludzkie będzie godne czci tak jak prawo boskie.