Nie zapomni, znajdzie

BŁOGOSŁAWIENI, czyli szczęśliwi, pomocni, chwalebni, wyróżnieni, uszczęśliwiający.

Jesteśmy zaproszeni i powołani do świętości! Ot tak, taki Boży zamysł i plan na Twoje i moje życie. Jesteśmy zaproszeni, by żyć w blasku i pełni Bożego błogosławieństwa już DZISIAJ, tu i teraz!

„Błogosławieni (…)” – czyli szczęśliwi. Jednak nie tym ulotnym czysto ludzkim szczęściem, lecz tym pochodzącym od samego Boga. W uroczystość Wszystkich Świętych jesteśmy zaproszeni przez Jezusa do takiego zaufania Mu, by mogło się dokonywać w naszym życiu to, co się dokonało w życiu wszystkich świętych – wypełnienie się Bożego planu miłości.

O naszą duszę trwa walka. Skoro zaangażowały się w to Zwierzchności i Władze oraz rządcy ciemności tego świata, to znaczy, że łup jest cenny. Nie możemy przyglądać się temu biernie, ze spokojem patrzeć, jak nas ograbiają.

Dla chrześcijanina, dla ucznia Jezusa punktem odniesienia, postępowania, podejmowania czegokolwiek nie jest drugi człowiek czy ktokolwiek inny albo cokolwiek innego, tylko Jezus.

Od czasu do czasu idziemy do lekarza na badania kontrolne, by zbadać, czy wszystko w naszym organizmie działa prawidłowo, czy przypadkiem nie pojawia się jakaś choroba, której nie czuję, nie widzę, a ona już od środka mnie niszczy.

Dziś uroczystość Wszystkich Świętych. Święci to tacy ludzie, którzy zawsze żyją blisko Boga. Świętym nie jest człowiek, który jest bez grzechu. Każdy człowiek jest grzeszny. Święty to ktoś, kto po upadku, jakim jest grzech, idzie do konfesjonału, aby pojednać się z Bogiem, i czyni postanowienie poprawy.

Jezus jest wierny swojej misji, która została Mu powierzona przez Ojca. Nie lęka się Heroda i innych prześladowców. Doskonale wie, kiedy i jak zginie. A jednak z miłości do Ojca i do nas chce wypełnić swoje zadanie – odkupić nasze winy. Każdemu z nas powierzone zostały różne zadania. Jesteśmy dziećmi, uczniami, studentami lub przyjaciółmi. W każdej z tych ról są czynności, które są naszym obowiązkiem, ale nas męczą lub nie chce nam się ich robić. Wypełniając je, bez narzekania lub ociągania się, okazujemy miłość Bogu, jak uczynił to Jezus.