Niepokalane Poczęcie

Poniedziałek, Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia), rok B, Łk 1,26-38

 Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca. Na to Maryja rzekła do anioła: Jakże się to stanie, skoro nie znam męża? Anioł Jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego. Na to rzekła Maryja: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł.

 

     Dnia 8 grudnia 1854 r. Papież bł. Pius IX zatwierdził dogmat naszej wiary, dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Maryja została zachowana jako nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego. Nie wyklucza to jednak, że Maryja, jako człowiek, mogła tak jak my doświadczyć tzw. kar doczesnych (cierpienia lub śmierci), ale nawet te nie spowodowały w niej najmniejszego grzechu. 

    Całe życie ziemskie Maryi było zwycięstwem nad śmiercią, ponieważ całkowicie poświęciła się służbie Bogu, w pełni poddając się woli Boga.

     A czy my, ludzie XXI wieku jesteṡmy tak, jak kiedyś Maryja, gotowi bezgranicznie zaufać słowom Boga? Jeṡli nie, to zwracaj się do swojej niebieskiej Matki i proṡ o Jej pomoc, proṡ, by towarzyszyła ci w pielgrzymce wiary, aby dodawała odwagi w zaangażowaniu w chrześcijańskie życie oraz aby podtrzymywała twoją nadzieję.

“O Maryjo, bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy”.

 

Inne komentarze o. Witolda