Niezawodny sposób

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie».

Po raz kolejny dana jest nam łaska Wielkiego Postu, w którym Jezus wskazuje jałmużnę, modlitwę i post jako niezawodny sposób powrotu do Ojca. Imię Ojca jest użyte w tym krótkim fragmencie aż sześć razy. To Ojciec jest w centrum i do Niego wszystko ma zmierzać. Jest to najważniejsza charakterystyka duchowości Wielkiego Postu. Osiąga ona swój szczyt w Liturgii Wigilii Paschalnej, gdzie obrzędy chrzcielne i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych stanowią jeden z istotnych elementów całej uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego. Cały więc proces nawracania wielkopostnego streszcza się w takim naśladowaniu Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, by wszystko czynić, wykonywać z Ojcem i dla Jego chwały.

Duchu Święty, daj nam świadomość miłującego spojrzenia Ojca i dążenia, by wszystko wykonywać ze względu na Niego i dla Niego.