Obdarz nas...

 Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie. Lecz On im odpowiedział: Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca? Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

    Przez Chrzest Św. otrzymujemy przybrane synostwo. Należymy do Ojca, a skoro tak, to powinniśmy być w tym, co należy do Niego. Co należy się Ojcu? Przychodzenie do niego na codziennej modlitwie, Eucharystii oraz stawianie Go na pierwszym miejscu. Niby takie to proste, a w moim życiu wciąż mam z tym problem, ponieważ jest tyle „ważniejszych spraw”.

    Ojcze, obdarz mnie swoją łaską i daj mi mądrość.

Fot. sxc.hu