Obietnica Jezusa

Czwartek, Św. Dominika, prezbitera (8 sierpnia), rok I, Mt 16,13-23

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: "Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?" A oni odpowiedzieli: "Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków". Jezus zapytał ich: "A wy za kogo Mnie uważacie?" Odpowiedział Szymon Piotr: "Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego". Na to Jezus mu rzekł: "Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie". Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem. Odtąd zaczął Jezus Chrystus wskazywać swoim uczniom na to, że musi udać się do Jerozolimy i wiele wycierpieć od starszych i arcykapłanów oraz uczonych w Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie. A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty: "Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie». Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: «Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku".

 

„Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą”. Obietnica Jezusa jest jasnym światłem na zachmurzonym niebie naszego świata. Zewnętrzni wrogowie Jezusowego Kościoła zdają się dziś być szczególnie mocni i coraz wyraźniej Kościół staje się jak owca między wilkami. Jednak większe zagrożenie tkwi wewnątrz Kościoła, w wilkach przebranych za owce, w ludziach podających się za uczniów Jezusa, a w rzeczywistości będących sługami ciemności. Mimo tej dramatycznej i bolesnej rzeczywistości obietnica Jezusa pozostaje niezachwiana. Zło nigdy nie zwycięży Chrystusowego Kościoła, ponieważ jest on z Boga. Niech ta pewność nadziei będzie dla nas codziennym przewodnikiem na wzburzonych falach współczesności. Nie dajmy się nigdy odwieść od niewyczerpalnego źródła życia nieustannie bijącego z sakramentów Kościoła.

Duchu Święty, umacniaj naszą wiarę w Boskie posłannictwo wspólnoty zbudowanej przez Jezusa na św. Piotrze.