Ocalenie

Niedziela, III Tydzień Wielkanocny, rok B, Dz 3,13-15.17-19

Piotr powiedział do ludu: «Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, Bóg ojców naszych wsławił Sługę swego, Jezusa, wy jednak wydaliście Go i zaparliście się Go przed Piłatem, gdy postanowił Go uwolnić. Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, a wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy. Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy świadkami. Lecz teraz wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak zwierzchnicy wasi. A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał. Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone».

 

Piotr się nie cacka ze słuchającymi go, kiedy im głosi zmartwychwstanie Jezusa. Mówi im o ich zdradzie Mesjasza, zaparciu się przed namiestnikiem i ocaleniu prawdziwego łotra – Barabasza. Piotr również ich usprawiedliwia, wskazując na działanie w nieświadomości. Piotr wzywa ich także do nawrócenia.

To wszystko ma tylko jeden cel – ich ocalenie. Komu wiele odpuszczono, pragnie tego samego dla innych.