Odpocznij

Piątek, I Tydzień Zwykły, rok I, Hbr 4,1-5.11

Bracia: Lękajmy się, gdy jeszcze trwa obietnica wejścia do Bożego odpoczynku, aby ktoś z was nie mniemał, iż jest jej pozbawiony. Albowiem i my otrzymaliśmy dobrą nowinę, tak jak i tamci, lecz tamtym słowo usłyszane nie było pomocne, gdyż nie łączyli się przez wiarę z tymi, którzy je usłyszeli. Wchodzimy istotnie do odpoczynku my, którzy uwierzyliśmy, jak to Pan powiedział: «Toteż przysiągłem w swym gniewie: Nie wejdą do mego odpoczynku», aczkolwiek dzieła były dokonane od stworzenia świata. Powiedział bowiem Bóg na pewnym miejscu o siódmym dniu w ten sposób: «I odpoczął Bóg w siódmym dniu po wszystkich dziełach swoich». I znowu tamże: «Nie wejdą do mego odpoczynku». Śpieszmy się więc wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie poszedł za tym samym przykładem nieposłuszeństwa.

 

To jedno z pilnych wezwań dla wszystkich ludzi – młodych i starszych. Jak patrzeć w niebo i uwierzyć tej obietnicy, skoro coraz częściej nie potrafimy odpocząć. Odpocząć, czyli poczuć zadatek nieba.

Zatrzymaj się i spróbuj odpocząć w najbliższą niedzielę, a może poczujesz przedsmak wieczności.