Odpowiedz Jezusowi

O tym, że nie trzeba się bać, ale ufać Panu Bogu w każdej sytuacji, dowiecie się, czytając poniższy tekst Ewangelii.

Z dzisiejszego Słowa Bożego dowiecie się, że Pan Jezus, nauczając swoich uczniów nad jeziorem, poczuł się bardzo zmęczony, dlatego też poprosił, aby uczniowie popłynęli razem z nim na drugi brzeg. Jezioro było bardzo spokojne, dmuchał leciutki wiatr, woda delikatnie falowała. Łódka, spokojnie płynąc po wodzie, kołysała do snu Pana Jezusa. Nagle nie wiadomo skąd zerwał się wiatr i nadciągnęły ciemne deszczowe chmury, które zasłoniły księżyc. Zrobiło się bardzo ciemno. Zaczął padać ulewny deszcz i słychać było silne grzmoty. Wysokie fale wyrywały z rąk wiosła. Uczniowie bardzo się przerazili. Myśleli, że nie powrócą już do swoich domów.

Co oznacza pójście za Jezusem? Czy podobnie jak uczony w Piśmie z dzisiejszej Ewangelii chcemy widocznych cudów i korzyści materialnych? Człowiek ten w pójściu za Panem Jezusem upatrywał samych plusów. Był pod wielkim wrażeniem nauki oraz znaków, jakie czynił Jezus. Przecież jeśli zachorowałby, Pan Jezus natychmiast by go uzdrowił, tak jak uzdrowił już wielu, a jeśli byłby głodny, zostałby nakarmiony. W końcu Pan Jezus rozmnażał chleb i karmił tłumy.

Trudna jest rola proroka Amosa, który musi prorokować przeciw swojemu własnemu narodowi. A Pan Bóg posłał go, by mówił o karze. Izrael nie dochował Przymierza. Kara jest konsekwencją złego postępowania całego narodu. Rola proroka, który słucha Boga i jest dzieckiem swojego narodu, nie jest łatwa. Wykonuje więc swoje trudne posłannictwo.

„Dla nieśmiertelności bowiem Bóg stworzył człowieka”. To zdanie w pełni odzwierciedla to, co kryje się w sercu każdego z nas – pragnienie nieśmiertelności. Bo to jest największe marzenie człowieka. Żyć wiecznie… To nasze pragnienie bierze się właśnie z Boga, który tak, a nie inaczej stworzył człowieka. I to był stan harmonii. Jednak człowiek odrzucił ją i zgrzeszył. Grzech burzy Boży zamysł. I to on przynosi nam śmierć, tę cielesną, ale także i tę duchową.

Uczniowie, którzy płynęli w jednej łodzi z Jezusem, zapewne żywo mieli w pamięci te nadzwyczajne wydarzenia, których byli świadkami, a których sprawcą był Jezus. Jezus uzdrowił trędowatego, uzdrowił sługę setnika oraz teściową Piotra i wielu innych chorych. Uwolnił też wielu opętanych przez złe duchy. To wszystko widzieli Jego uczniowie. I musieli to pamiętać, gdyż nie minęła nawet doba od tych wydarzeń.

Słowo "dysocjacja" pochodzi z języka łacińskiego i oznacza rozdzielenie, rozpad czegoś, co było do tej pory jednością, co było zintegrowane. Termin ma swoje szczegółowe i techniczne znaczenie w chemii, fizyce czy psychiatrii. Spróbujmy go zobaczyć w kontekście dzisiejszej Ewangelii na płaszczyźnie duchowej.