Opoka Kościoła

Wtorek, Święto katedry św. Piotra, Apostoła (22 lutego), rok II, Mt 16,13-19

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”. Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?” Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”.

 

Jezus chce poznać opinie ludzi w sprawie Syna Człowieczego. Padają różne odpowiedzi, które odzwierciedlają różne poglądy na osobę Jezusa, którego uważano za Jana Chrzciciela, Eliasza, Jeremiasza albo jednego z proroków. Dlaczego padają takie odpowiedzi? Prawdopodobnie dlatego, że wymienione osoby miały pojawić się przy końcu czasów jako zwiastuni chwil ostatecznych.

Trafnej odpowiedzi udziela Szymon Piotr: „Ty jesteś Chrystusem, Synem Boga żywego”. Ta odpowiedź nie wymaga już żadnych korekt i uzupełnień. Piotr pomimo swych różnych braków i słabości zostaje ustanowiony „opoką” Kościoła. Otrzymuje władzę kluczy. 

Święty Maksym z Turynu w jednym ze swoich kazań powie: „Kiedy Książę Apostołów mówi, że Zbawiciel świata jest Synem Boga żywego, wyznaje w Nim rzeczywistość Ojcowskiego bóstwa. Kiedy zaś nazywa Go Chrystusem, potwierdza prawdziwość przyjętej z matki cielesnej natury. Tak więc św. Piotr łączy obydwie natury Chrystusa w jednej odpowiedzi. Nie rozdziela tego, co podwójne, ani nie dopuszcza do zmieszania tego, co pojedyncze”.

A jakiej ja udzielę odpowiedzi Jezusowi na to pytanie?