Otwarte Drzwi i Niepokalana

Wtorek, Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia), rok II, Łk 1,26-38

 Lecz anioł rzekł do Niej: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca. Na to Maryja rzekła do anioła: Jakże się to stanie, skoro nie znam męża? Anioł Jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego. Na to rzekła Maryja: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł.

Ojciec Święty Franciszek, daje nam w Bulli „Misericordiae vultus”, dobrą syntezę czytań na uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny: „Ta uroczystość liturgiczna wskazuje sposób, w jaki Bóg działa już od początków naszej historii. Po grzechu Adama i Ewy Bóg nie chciał zostawić ludzkości samej, wystawionej na działanie zła. Stąd też w swoim zamyśle zechciał On, aby Maryja, święta i niepokalana w miłości (por. Ef 1, 4), stała się Matką Odkupiciela człowieka. Na ogrom grzechu Bóg odpowiada pełnią przebaczenia. Miłosierdzie będzie zawsze większe od każdego grzechu i nikt nie może ograniczyć miłości Boga, który przebacza. W tę właśnie Uroczystość Niepokalanego Poczęcia otworzę z radością Drzwi Święte. Z tej okazji staną się one Bramą Miłosierdzia, gdzie każdy wchodzący będzie mógł doświadczyć miłości Boga, który pociesza, przebacza i daje nadzieję”.

Słyszmy, na progu roku miłosierdzia, roku łaski dla nas, że po dialogu Maryi z aniołem Gabrielem, padają słowa zgody: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” (Łk 1,38). Jezus zostaje po tej zgodzie poczęty w łonie Maryi. Można powiedzieć Maryja to Pierwsza Brama Miłosierdzia dla świata.

W dzisiejszą uroczystość świętujemy jednak coś bardziej ukrytego i niepowtarzalnego. Oczywiście Rok Miłosierdzia, ani czas zbawienia nie byłby możliwy bez zgody Maryi na poczęcie i zrodzenie Syna Bożego, ale w uroczystości dzisiejszej chodzi o samą Maryję. Ona właśnie pierwsza doświadczyła nieogarnionego niczym Bożego Miłosierdzia. Zanim poczęła Jezusa, sama została poczęta bez pierworodnego grzechu. Nie jest to zasługa Jej rodziców, ale mocy Boga. To jest ogrom łaski, którą samą Maryję tylko spotkał i którą Ona świętuje na wieki! Ze względu na Zbawiciela wszystkich i ze względu na czyn miłosierdzia Jezusa wobec świata, Maryja z wyprzedzeniem i absolutnym zaufaniem Bożym, została obdarowana wolnością od grzechu Adama. Cała Święta, a jednocześnie najgłębiej doświadczająca miłosierdzia. Anioł powiedział: „Bądź pozdrowiona pełna łaski, Pan z Tobą” (Łk 1,28).

Niezasłużony dar, absolutna i totalna łaska są jak Drzwi, przez które Maryja przychodzi jako dziecko na świat - Niepokalana. Przychodzi, a wzrastając w łasce, odpowiada na dar miłosierdzia w taki sposób, że staje się Bramą Miłosierdzia - Rodząc Miłosiernego Pana.        

Otwarte Drzwi roku miłosierdzia i Niepokalana, zachęcają nas do przekroczenia grzechu, smutku, przygnębienia i wejścia w świat pociechy, przebaczenia i nadziei, która tak mocno promieniuje z Maryi.