Po co człowiek pości?

Piątek, Piątek po Popielcu, rok I, Mt 9,14-15

Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?» Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć».

 

Czy wiele postów jest lepsze od braku postu? Po co człowiek pości? Po co odbiera sobie dobre przyjemności?

Post, który podejmujemy, jest inny od postu, który praktykowali uczniowie Jana i faryzeusze. Ich post był ludzkim wysiłkiem ukierunkowanym na to, by przybliżyć się do Boga. 

Uczniowie Jezusa nie muszą starać się przybliżyć do Boga, bo Bóg już jest blisko nich. 

Po co więc człowiek pości? Post jest wyrazem bliskości z Bogiem, który cierpiał za nas. Jest po prostu współodczuwaniem, które wynika z miłości. Do postu chrześcijańskiego trzeba więc w pewnym stopniu dorosnąć, aby wiedzieć, co to znaczy być blisko Boga. Trzeba wiedzieć, co przeszkadza w byciu blisko Boga, i te przeszkody z życia usuwać.