Pochwycić się przez miłość

No właśnie... Gdybyśmy... Co sprawia, że ciągle nie dość we mnie pragnienia, by chcieć Ciebie, Jezu, poznawać?

Święty Paweł uznawał za śmieci wszystko, co nie prowadzi do Ciebie. Może właśnie takiego spojrzenia nam brakuje – radykalności, która wypływa z doświadczenia miłości objawiającej się wybaczeniem każdego grzechu...

„Ja Jestem drogą i prawdą, i życiem (…)”. Jezus to jedyna droga, która prowadzi nas do nieba. Jezus to jedyna prawda, która daje nam zwycięstwo, i Jezus to jedyne życie, które nigdy się nie kończy. Na potwierdzenie tych słów Jezus dał nam największy znak – swoje zmartwychwstanie. Potrzebujesz czegoś więcej?...

„Bracia i siostry, wygląda na to, iż nie od rzeczy będzie przypomnieć wam Dobrą Wiadomość o ratunku w Chrystusie, którą wcześniej wam głosiłem i którą przyjęliście ode mnie. Ona bowiem jasno i klarownie wskazuje drogę zbawienia, którą powinniście kroczyć i na której – czego oczekuję – będziecie trwać. Chyba że uwierzyliście na próżno” (1 Kor 15,1-2 NPD).

I nam się często nie mieści w głowie, jak ktoś, kto jest innego wyznania, może otrzymać dary Ducha Świętego. Co więcej, jak to się może dziać w stosunku do osób nieochrzczonych? Cisną się nam wówczas do głowy odpowiedzi w stylu: „to dziwne”, „to niemożliwe”, „to jakieś zwiedzenie”. A Bóg nam wyraźnie pokazuje, że „nie ma względu na osoby”, że „miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie”. Bóg znajdzie sposób objawienia siebie, tylko warto Mu w tym nie przeszkadzać.

Jezus czyni to, co Jego Ojciec. Jego dzieło jest dziełem Ojca. Podobnie powinno być w naszym życiu – moje czyny powinny być czynami Jezusa, Boga. Czy tak jest? Czy tak jak ja postępuję, to tak samo postąpiłby Jezus? Czy Jezus byłby zadowolony z moich uczynków, czy może jednak wstydziłby się tego, co zrobiłem?

W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus ponownie mówi, co mamy robić, aby być Jego przyjaciółmi – przestrzeganie przykazań Bożych oraz wzajemna miłość doprowadzą nas do królestwa Bożego.

Życie przynosi nam wiele trosk i problemów w szkole, pracy i w domu. Niejednokrotnie trudno nam świadczyć o Jezusie i dochować wierności Bożym przykazaniom, a zwłaszcza przykazaniu miłości, gdy mamy kochać kogoś, kto jest nam nieżyczliwy lub wręcz wrogi. Pan Jezus oczekuje od nas wierności nawet w przeciwnościach, a nie deklaracji czy słów, że następnym razem zachowamy się inaczej. On chce, abyśmy przynosili owoce, czyli czyny miłości. Warunkiem przynoszenia owocu jest więź z Jezusem. On nazywa nas swoimi przyjaciółmi. Czy to nie cudowne, że mamy takiego Przyjaciela?