Poddać się uzdrawiającej mocy

Środa, XIV Tydzień Zwykły, rok I, Mt 10,1-7

Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy – Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził. Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie».

 

Głoszenie Dobrej Nowiny to nie tylko wyjaśnianie znaczenia słowa, jakie zostało nam przekazane na kartach Ewangelii. To także władza nad duchami nieczystymi oraz uzdrawianie chorób i dolegliwości. Taką władzę otrzymali Apostołowie bezpośrednio od Jezusa. Jest ona wciąż przekazywana w Kościele i pozostaje aktualna. Miejscem szczególnym, gdzie się ona objawia, jest sakrament pokuty i pojednania. Kiedy przychodzimy do spowiedzi, kapłan, wypowiadając nad nami słowa rozgrzeszenia, oczyszcza nas z grzechów. A przecież grzechy są niczym innym, jak śladami działania złego ducha w naszym życiu. To on, nieprzyjaciel rodzaju ludzkiego, przywiódł nas do takich czy innych niewłaściwych czynów. Jeśli grzech pozostanie w nas zbyt długo, będzie siał spustoszenie w naszej duszy. Im poważniejszy grzech, tym będzie ono większe. Tak jak komórka rakowa w organizmie. Jeśli jej nie usuniemy zawczasu, to z miesiąca na miesiąc będzie jedynie coraz gorzej. Apostołowie otrzymali od Jezusa taką władzę, jakiej nikt inny nie ma na ziemi. Warto z niej jak najczęściej korzystać i nie odkładać na później tego, co zagraża naszej nieśmiertelności.