Pójść za Jezusem

Wtorek, Św. Bernarda, opata i doktora Kościoła (20 sierpnia), rok II, Mt 19,23-30

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, powiadam wam: Bogatemu trudno będzie wejść do królestwa niebieskiego. Jeszcze raz wam powiadam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego». Gdy uczniowie to usłyszeli, bardzo się przerazili i pytali: «Któż więc może być zbawiony?» Jezus spojrzał na nich i rzekł: «U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe». Wtedy Piotr rzekł do Niego: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?» Jezus zaś rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach, aby sądzić dwanaście szczepów Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci, siostry, ojca, matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne posiądzie na własność. Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi».

 

Wy, którzyście poszli za Mną (...).

Jezus, odpowiadając na pytanie przerażonych Apostołów, kładzie nacisk na pójście za Nim. To nie płytkie wezwanie jedynie do zostawienia „kogoś” lub „czegoś”. Jeśli rezygnujemy, to ze względu na Jezusa i Jego Ewangelię. To ma zasadnicze znaczenie. Zwróćmy ponadto uwagę na słowa: Każdy, kto dla Mego imienia (...). One bardzo wyraźnie pokazują, że Jezus nie wzywa nas do rezygnacji dla samej rezygnacji. Nie zachęca nas do ubóstwa dla samego ubóstwa. Nie prowadzi nas do biedy dla niej samej jako wartości.

Znakiem rozpoznawczym uczniów Chrystusa nie jest bieda, życie na marginesie społeczeństwa, czyli zależność od innych, ale pójście za Jezusem, życie Jego nauką przy równoczesnym zaangażowaniu w życie świata. To zaangażowanie w życie świata może też prowadzić do zdobycia majątku lub pozycji społecznej. I w tym uczeń Chrystusa się odnajdzie, jeśli nie zapomni, czyim jest uczniem i czyje imię w sercu i na ustach jest najważniejsze. Uczeń Jezusa żyje bowiem w świecie, stojąc pod sztandarem Jezusa.

Prośmy o łaskę wiary i zaufania, aby pójście za Jezusem było dla nas ważniejsze od wszelkich dóbr i zaszczytów bez względu na realizowane powołanie. Prośmy o dar wolności w zdobywaniu i gromadzeniu potrzebnych dóbr tego świata, aby nigdy nie przesłoniły nam bliźniego oraz naszego powołania do wieczności.