Posłuszeństwo Bogu przywraca nam życie

Czwartek, XXVIII Tydzień Zwykły, rok I, Rz 6,19-23

Bracia: Ze względu na przyrodzoną waszą słabość posługuję się porównaniem wziętym z ludzkich stosunków: jak oddawaliście członki wasze na służbę nieczystości i nieprawości, pogrążając się w nieprawość, tak teraz wydajcie członki wasze na służbę sprawiedliwości, dla uświęcenia. Kiedy bowiem byliście niewolnikami grzechu, byliście wolni od służby sprawiedliwości. Jakiż jednak pożytek mieliście wówczas z tych czynów, których się teraz wstydzicie? Przecież końcem ich jest śmierć. Teraz zaś, po wyzwoleniu z grzechu i oddaniu się na służbę Bogu, jako owoc zbieracie uświęcenie. A końcem tego – życie wieczne. Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana – to życie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

 

Święty Paweł, który sam przeszedł spektakularne nawrócenie, przypomina nam, czym jest grzech i do czego prowadzi. Za każdym razem, gdy uświadamiamy sobie popełnione zło, czujemy w sobie pustkę i niechęć do dalszej walki. Apostoł Narodów przypomina, że posłuszeństwo Bogu przywraca nam życie. Po spowiedzi nabieramy chęci do życia, a nasza nadzieja nie jest już taka wątła. Inny wielki nawrócony – św. Augustyn – napisał:

„Od Ciebie się odwrócić – to upaść,
do Ciebie się zwrócić – to powstać,
w Tobie trwać – to istnieć,
Od Ciebie odejść – to umrzeć,
do Ciebie wrócić – to odżyć,
w Tobie mieszkać – to żyć”.