Potrzeby

Czwartek, Św. brata Alberta Chmielowskiego, zakonnika (17 czerwca), rok I, Mt 6,7-15

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, zanim jeszcze Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię! Niech przyjdzie Twoje królestwo; niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego. Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień».

 

Ile razy podczas modlitwy zdarzyło Ci się dyktować Bogu, jak ma wyglądać świat, Twoje życie? Bo przecież może Ci się wydawać, że Ty najlepiej wiesz, czego Ci potrzeba.

Jezus uczy swoich uczniów, że Bóg doskonale zna ludzkie pragnienia i potrzeby. Z naszej strony konieczne jest zaufanie względem Tego, który stworzył świat i nim się opiekuje.