Pragnienie Boga

Pan skierował do Natana następujące słowa: «Idź i powiedz mojemu słudze, Dawidowi: To mówi Pan: Czy ty zbudujesz Mi dom na mieszkanie? Nie mieszkałem bowiem w domu od dnia, w którym wyprowadziłem z Egiptu Izraelitów, aż do dnia dzisiejszego. Przebywałem w namiocie albo w przybytku. Przez cały czas, gdy wędrowałem ze wszystkimi Izraelitami, czy choćby do jednego z sędziów izraelskich, którym nakazałem paść mój lud, Izraela, przemówiłem kiedykolwiek słowami: Dlaczego nie zbudowaliście Mi domu cedrowego? A teraz przemówisz do sługi mojego, Dawida: To mówi Pan Zastępów: Zabrałem cię z pastwiska spośród owiec, abyś był władcą nad ludem moim, nad Izraelem. I byłem z tobą wszędzie, dokąd się udałeś, wytraciłem przed tobą wszystkich twoich nieprzyjaciół. Dam ci sławę największych ludzi na ziemi. Wyznaczę miejsce mojemu ludowi, Izraelowi, i osadzę go tam, i będzie mieszkał na swoim miejscu, a nie poruszy się więcej i ludzie nikczemni nie będą go już uciskać jak dawniej. Od czasu, kiedy ustanowiłem sędziów nad ludem moim izraelskim, obdarzyłem cię pokojem ze wszystkimi wrogami. Tobie też Pan zapowiedział, że sam Pan dom ci buduje. Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. On zbuduje dom imieniu memu, a Ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki. Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem, a jeżeli zawini, będę go karcił rózgą ludzi i ciosami synów ludzkich. Lecz mu nie cofnę mojej życzliwości, jak cofnąłem Saulowi, twemu poprzednikowi, którego opuściłem. Przede Mną dom twój i twoje królestwo będzie trwać na wieki. Twój tron będzie utwierdzony na wieki». Zgodnie z tymi wszystkimi słowami i zgodnie z tym całym widzeniem przemówił Natan do Dawida.

To mówi Pan: Czy Ty zbudujesz Mi dom na mieszkanie.

Dawid, odkrywając, jak Pan Bóg go prowadzi, jak jest z nim w różnych trudnych wydarzeniach życiowych, dochodzi do przekonania, że chce w dowód wdzięczności wybudować dom dla Arki Przymierza – która jest symbolem obecności Boga pośród swego ludu.

To pragnienie Dawida, okazuje się, nie jest takie samo jak pragnienie Boga. Wielkie ludzkie plany króla nie są planami Boga. Czasem może tak być, że nawet coś dobrego, szlachetnego niekoniecznie musi odpowiadać temu, czego chce Bóg. Bo w życiu człowieka nie tyle ważny jest wybór między tym, co dobre i złe, ile między tym, co dobre, i tym, co lepsze. Co więcej, między tym, co dobre, a tym, czego chce Bóg, jaka jest Jego wola, Jego decyzja, nie nasza. Bo przecież to Pan Bóg wie lepiej, widzi dalej, ma szerszą perspektywę.

To w duchu powiedzenia: lepsze posłuszeństwo niż nabożeństwo.