Prawda objawienia

Środa, XV Tydzień Zwykły, rok II, Mt 11,25-27

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».

 

Dzisiejsza Ewangelia mówi nam, co stanowi radość naszego Zbawiciela. Jest nią prawda objawienia o dziele wybawiania człowieka ze zła w osobie Syna Bożego. Dane jest ono tym, którzy w swojej prostocie całkowicie ufają miłości Ojca Niebieskiego, nie zaś mądrości i roztropności wypływających z czysto ludzkich zdolności. Potwierdzeniem tego jest świadectwo radości życia tych, którzy w szczerej i czystej wierze nieustannie szukają oparcia w Bogu i dzięki temu wzrastają w zaufaniu będącym najlepszym światłem pośród trudności i niepewności codziennego życia.

Duchu Święty, ucz nas w prostocie serca i całkowitym zaufaniu przyjmować objawienie dane przez Boga Ojca w osobie Jezusa Chrystusa.