Prawdziwie zmartwychwstał

Niedziela, Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego, rok C, J 20,1-9

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

 

Dziś wielkie święto – zmartwychwstał Pan Jezus. Tak jak zapowiadał, zwyciężył śmierć, aby pokazać nam, że czeka nas prawdziwe życie – życie wieczne.

Radujmy się więc każdego dnia i dziękujmy za wszystko, co zrobił dla nas Pan Jezus – za Jego cierpienie, ból i życie, które oddał za nas, abyśmy my również kiedyś mogli żyć wiecznie razem z Nim. Oby zawsze towarzyszyła nam taka radość jak Marii Magdalenie i Apostołom, gdy zastali pusty grób Pana Jezusa. Wtedy w pełni uwierzyli w to, o czym cały czas im mówił.