Prawo Boże

Wtorek, Św. Antoniego, opata (17 stycznia), rok I, Mk 2,23-28

Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?» On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom». I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu».

 

Prawo nie jest po to, aby mnie czy Ciebie przygnieść. Prawo Boże ma nas uświęcić. Czasem lepiej zjeść cukierka w czasie postu niż zabić swoim osądem i złością drugiego. Można sobie odmawiać wielu rzeczy, by wypełnić prawo... Ale najlepiej wychodzi na zdrowie odmawianie różańca. Pamiętaj, Bóg Cię kocha!