Próba

Czwartek, VI Tydzień Wielkanocny, rok I, J 16,16-20

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie». Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca”?». Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada». Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?”. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość».

 

Wielokrotnie w życiu spotykają nas różne trudne doświadczenia. Może to być ból, cierpienie fizyczne bądź duchowe, można za kimś bardzo tęsknić. W takich chwilach łatwo o rozpacz i zniechęcenie.

Te wszystkie sprawy i wydarzenia, jako ludzie wierzący, powinniśmy zawsze ofiarować Bogu. Cierpienie, które nas spotyka, może być zadośćuczynieniem za nasze grzechy. Pan Bóg naprawdę jest blisko nas i czuwa nad nami. Bądźmy z Nim, rozważajmy Jego Słowo, przyjmujmy Go w Komunii Świętej. Stańmy się przyjaciółmi Boga, a będzie to najpiękniejsza przyjaźń.