Prorocy

Paweł otrzymuje specjalną misję w Kościele. Ma zanieść Ewangelię do pogan, do tych, których Żydzi pomijali, uznawali za niegodnych uwagi i zainteresowania. Paweł podejmuje się tej misji nie dlatego, że był do tego przygotowany, ale dlatego, że został wybrany, powołany.

Słowo klucz to „razem”. Bóg w akcji ratunkowej człowieka nie rzuca koła ratunkowego, nie krzyczy: „weź”, „szybciej”, „musisz sobie poradzić”. Bóg „wskakuje” w swoim Synu do jeziora grzechu, w którym człowiek tonie, i sam ratuje, holuje człowieka do brzegu wolności, nawet kosztem życia Jego Jedynego Syna.

Wyobraź sobie, że dowiedziałeś się o tym, że kolega chce Ci ukraść telefon. Co zrobisz w takiej sytuacji? Myślę, że będziesz strzegł telefonu jak oka w głowie, tak aby nie udało się go skraść.

Podobnej postawy, ale znacznie trudniejszej, chce nas dzisiaj nauczyć Pan Jezus. Pragnie, abyśmy strzegli naszej duszy przed diabłem, bo jego zamiarem jest ją ukraść. Chrystus może przyjść w każdym momencie, aby zabrać Cię do swojego królestwa. Dlatego informuje Cię o tym, że jest ktoś, kto chce Mu w tym przeszkodzić, i pragnie, abyśmy w każdym momencie byli przygotowani na Jego powtórne przyjście.

Pan chce zaprosić Ciebie i mnie do stołu, na ucztę, gdzie sam Pan Młody będzie nas gościł.

Bóg zna nas i wie, że trudno jest czuwać przy Nim dzień i noc. Troski, radości, czasem niewinne lenistwo wkradają się do naszego życia i dlatego dzisiejsza Ewangelia jest tak ważna.

Czujność to ważny element naszego chrześcijańskiego życia. Przypomina o niej sam Boski Mistrz, zachęcając uczniów do tego, aby tak jak robi to dobry gospodarz, czuwali dzień i noc, aby złodziej nie wkradł się do ich domu. Czuwać oznacza być wrażliwym na Bożą obecność. Wsłuchujemy się w to, co Pan do nas mówi. Staramy się patrzeć na różne wydarzenia w naszym życiu w Bożej optyce. Bóg pragnie być obecny w naszej codzienności. Pragnie, abyśmy widzieli Go w każdej spotkanej osobie i w każdym wydarzeniu. Ale czy my jesteśmy w stanie zauważyć tę obecność?

Powtórne przyjście Pana jest pewnością, którą daje nam wiara. W zasadzie nie ma autentycznego życia chrześcijańskiego bez nieustannie podtrzymywanej świadomości wiary, że nasze życie jest drogą wiodącą do domu Ojca. Ponowne przyjście Jezusa Chrystusa będzie wprowadzeniem tam wszystkich zbawionych. Taka perspektywa daje wielką moc w odpowiedzialnym i niestrudzonym wypełnianiu otrzymanej od Boga misji.