Proście, szukajcie, znajdziecie

Czwartek, XXVII Tydzień Zwykły, rok II, Łk 11,5-13

Nie mogę wstać i dać tobie. Mówię wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje. Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Jeżeli którego z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą.

 

Dziś Pan Jezus uczy nas, jak mamy się modlić. Jest to jasna zachęta do modlitwy wytrwałej i ufnej. Proście, szukajcie, kołaczcie… Każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Jest to konkretna odpowiedź na prośbę uczniów: Panie, naucz nas się modlić. Proście, szukajcie, kołaczcie… Szukajcie Mnie, a pozwolę się znaleźć. Wytrwałość i ufność.

Panie, dziękuję Ci za te słowa zachęty.