Prostaczkowie

Środa, XV Tydzień Zwykły, rok II, Mt 11,25-27

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».

 

Ewangeliczni prostaczkowie są beneficjentami nieocenionego skarbu, jakim jest objawienie życia samej Trójcy Świętej. Być prostaczkiem to posiadać postawę dziecięcego, bezgranicznego zaufania wobec dobroci Boga. Rodzi się ona jako owoc wiary wyrastającej na doświadczeniu rzeczywistej i konkretnej miłości Boga Ojca wobec nas.

Dobrze jest brać przykład z dziecięcej ufności dzieci wobec kochających rodziców i rozwijać taką postawę wobec naszego najlepszego Ojca Niebieskiego.

Duchu Święty, ucz nas postawy prostoty wobec Boga.