Prostota i szczerość

Czwartek, XXII Tydzień Zwykły, rok II, 1 Kor 3,18-23

Bracia: Niechaj się nikt nie łudzi. Jeśli ktoś spośród was mniema, że jest mądry na tym świecie, niech się stanie głupim, by posiadł mądrość. Mądrość bowiem tego świata jest głupstwem u Boga. Zresztą jest napisane: «On udaremnia zamysły przebiegłych» lub także: «Wie Pan, że próżne są zamysły mędrców». Niech się przeto nie chełpi nikt z powodu ludzi! Wszystko bowiem jest wasze: czy to Paweł, czy Apollos, czy Kefas; czy to świat, czy życie, czy śmierć, czy to rzeczy teraźniejsze, czy przyszłe, wszystko jest wasze, wy zaś Chrystusa, a Chrystus – Boga.

 

Nieraz słyszymy, że to, w co wierzymy, i sposób naszego postępowania, to głupoty. Często rzuca się oskarżenia wobec osób, które słuchają bardziej Boga niż ludzi. Święty Paweł pisze do nas i pociesza, bo sam niejednokrotnie był nierozumiany. Prostota i szczerość to jedne z wielu darów, które Bóg wnosi w nasze serce, gdy tylko pozwolimy Mu tam zamieszkać.