Przeżywanie wolności

Środa, Św. Łucji, dziewicy i męczennicy (13 grudnia), rok II, Iz 40,25-31

Czemu mówisz, Jakubie, i ty, Izraelu, powtarzasz: Zakryta jest moja droga przed Panem i prawo me przed Bogiem przeoczone? Czy nie wiesz tego? Czyś nie słyszał? Pan - to Bóg wieczny, Stwórca krańców ziemi. On się nie męczy ani nie nuży, Jego mądrość jest niezgłębiona. On dodaje mocy zmęczonemu i pomnaża siły omdlałego. Chłopcy się męczą i nużą, chwieją się słabnąc młodzieńcy, lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły: biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą.

 

Czyż Bóg nie jest przez każdego z nas odczuwany jako Ktoś bliski i obecny, jako ten, który Jest? Dzisiejsze czytanie zachęca nas, by spojrzeć w pogodny wieczór na gwiazdy, które rozsiane na niebie mogą być przez nas dostrzeżone w zaledwie ułamku tego, co jest gwiezdną rzeczywistością!

Prorok Izajasz był zachwycony mocą i kreatywnością Boga, który każdej z tych gwiazd nadał „imię” powołując ją do istnienia. Jaka musiała być jego wielkość, że w stworzeniu świata pozostawił po sobie tak niezatarty ślad!

Czy nie wiesz tego? Czyś nie słyszał? Pan, to Bóg wieczny i to On jest stworzycielem! To wyznanie wiary w Bożą obecność we wszechświecie jest zachwytem, który przemawia.

Te słowa zachęty, to także przesłanie skierowane do tych, którzy odczuwają lęk czy przygnębienie, by złożyli swoją ufność w Bogu, a On sam będzie działał. Bóg dodaje mocy zmęczonemu i podtrzymuje go w jego wędrówce. Adwent to przygotowanie do przeżywania wolności, którą On sam nam przynosi i ofiaruje.