Przyjąć

Poniedziałek, Św. Mikołaja, biskupa (6 grudnia), rok II, Iz 35,1-10

Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie! Niech wyda kwiaty jak lilie polne, niech się rozraduje, skacząc i wykrzykując z uciechy. Chwałą Libanu ją obdarzono, ozdobą Karmelu i Szaronu. Oni zobaczą chwałę Pana, wspaniałość naszego Boga. Pokrzepcie ręce osłabłe, wzmocnijcie kolana omdlałe! Powiedzcie małodusznym: «odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; on sam przychodzi, by was zbawić». Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło wykrzyknie. Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie; spieczona ziemia zmieni się w pojezierze, spragniony kraj w krynice wód; a badyle w kryjówkach, gdzie legały szakale – w trzcinę i sitowie. Będzie tam droga czysta, którą nazwą drogą świętą. Nie przejdzie nią nieczysty, gdy odbywa podróż, i głupi nie będą się tam wałęsać. Nie będzie tam lwa, ni zwierz najdzikszy nie wstąpi na nią ani się tam nie znajdzie, ale tamtędy pójdą wyzwoleni. Odkupieni przez Pana powrócą, przybędą na Syjon z radosnym śpiewem, ze szczęściem wiecznym na czołach; osiągną radość i szczęście, ustąpi smutek i wzdychanie.

 

On sam przychodzi, aby was zbawić...

Kiedy doświadczamy pustyni samotności, upału pilnych spraw ponad ludzkie siły; kiedy ogród naszego życia wydaje się zbiorem chwastów niskiej samooceny, spod których zupełnie nie widać żadnych kwiatów codziennego, zwykłego dobra i owoców mozolnej, wytrwałej, mrówczej pracy; kiedy wszelkie siły opadają, nogi odmawiają posłuszeństwa, by iść naprzód, bo wydaje się, że to już szczyt ludzkich możliwości – wtedy pojawia się przestrzeń możliwości „nieludzkich” albo załamanie. 

Właśnie to, co jest po ludzku barierą, w perspektywie „ponadludzkiej" staje się otwartą przestrzenią. To, co jest pustynią bez życia, w perspektywie Bożej jest doświadczeniem życia z marzeń. 

Przyjąć nie tylko ludzką perspektywę to najlepsze środowisko dla człowieka. 

Słowo klucz: przyjąć.