Przykleić się

Czwartek, Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, rok II, J 17,20-26)

 I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich.

       Jak dobrze wsłuchacie się w dzisiejszą ewangelie, usłyszycie modlitwę. Nie zwyczajne słowa, ale modlitwę. To modlitwa Pana Jezusa. Pan Jezus prosi Ojca o jedność dla nas. Dziś nie tyle mówi nam o jedności, co woła o nią do Pana Boga. Widzicie, jak bardzo to jest ważne? Ostatnio mówiliśmy o tym, aby być jednością w myśleniu  i w serduszku.

       A dziś sam Pan Jezus prosi w swojej modlitwie o jedność dla nas, o jedność naszą z Bogiem, czyli naszą bliskość z Nim. Często rysujecie, kleicie, lepicie z plasteliny. Aby coś było trwałe, musi być bardzo dobrze zrobione, prawda? Na przykład jak chcemy coś dobrze skleić, kartkę do kartki, to dokładnie przykładamy, dajemy klej i dociskamy rączką. Właśnie tak musimy "przykleić " się, przytulić do Pana Boga, aby nikt i nic nie mogło nas od Niego oderwać. Dziś o nasze nieoderwanie prosi Pan Jezus i dzisiaj i my mocno o to poprośmy.