Przylgnięcie

Wtorek, XXX Tydzień Zwykły, rok I, Łk 13,18-21

I mówił dalej: Z czym mam porównać królestwo Boże? Podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło.

 

Niepozorność i dynamizm – te dwa słowa opisują królestwo niebieskie w dzisiejszej perykopie ewangelicznej. Głoszone przez Jezusa królestwo Boże porównane do ziarnka gorczycy ma niepozorny początek. Chrystus w swojej nauce, pięknej i wzniosłej, zapewnia, że w przyszłości osiągnie ono nieopisane rozmiary i ogarnie swoim terytorium liczne narody, które przyjmą Ewangelię o zbawieniu. I tak się stało!

Niepozornie powstałe królestwo bardzo dynamicznie się rozwija. Rozwój ten następuje przede wszystkim we wnętrzach ludzkich serc dzięki słowu, które najpierw głosił Jezus, a po Jego odejściu uczniowie przekazywali kolejnym rzeszom osób. Jeśli ktokolwiek przyjmie je do swojego wnętrza, to zdolne jest nie tylko przemienić serce, ale i uczynić je doskonałym i przepełnionym miłością.

Warunkiem takiego wzrostu jest po prostu każdorazowe przyjęcie słów Jezusa, życie mocą sakramentów oraz trwanie w prawdziwej wspólnocie Kościoła. Niech królestwo Boże nieustannie w nas wzrasta: fizycznie poprzez nieustanny trud świadczenia o Jezusie wobec innych osób oraz duchowo poprzez całkowite przylgnięcie do Boga.