Przypowieść o chwaście

Wtorek, Św. Alfonsa Marii Liguoriego, biskupa i doktora Kościoła (1 sierpnia), rok I, Mt 13,36-43

Jezus odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie, mówiąc: «Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście». On odpowiedział: «Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie. Jak więc zbiera się chwast i spala w ogniu, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia oraz tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha!».

 

Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii tłumaczy uczniom znaczenie przypowieści o chwaście. Ziemia w niej symbolizuje królestwo Boże, a gospodarzem jest sam Pan Bóg. Zasiana pszenica to ludzie wiary, kochający Boga, a chwasty to synowie Szatana. Żniwa oznaczają koniec świata, a sami żniwiarze to aniołowie. Pan Bóg sieje uczciwe i cnotliwe życie, a Szatan sieje zło.

W dniu sądu ostatecznego Pan Bóg ześle swych aniołów, by najpierw wyplenili to, co złe, oraz tych, którzy się zła dopuszczają. Pszenica natomiast, która zostaje ocalona, to symbol ludzi sprawiedliwych. Dostąpią oni królestwa Bożego, by żyć szczęśliwie.

Dzisiejsza przypowieść powinna zachęcać każdego z Was do czuwania nad sobą, nad kształtem swojego życia. Róbcie wszystko, by świadomie uczynić Pana Boga Panem Waszego życia. Powinniście zaprezentować Mu owoc Waszego życia w postaci dobrych uczynków i obfitego plonu wierności nauce Chrystusa. Przypowieść ta przypomina nam również o Bożej sprawiedliwości.

ZADANIE DLA CIEBIE NA DZIŚ:
Zapraszam Cię do wykonania pewnego doświadczenia. Potrzebujesz szklanego słoika oraz ziarenek (np. grochu, fasoli). Jeśli uda Ci się coś dobrego zrobić w ciągu dnia, wrzuć do słoika jedno ziarenko. Obserwuj, jak szybko zapełnia się Twój słoik. Tyle dobra siejesz innym, ile ziarenek widzisz w swoim słoiczku. Czy jesteś z tego zadowolona(-ny)?