Pytania

Wtorek, XIX Tydzień Zwykły, rok I, Mt 18,1-5.10.12-14

 I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje. Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie. Jak wam się zdaje? Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych.

 

Kochane Dzieci!

Komentarz dzisiejszej Ewangelii  trzeba podzielić  na 2 części:

I - kilka słów o królestwie niebieskim - co to takiego  jest?

II - o co chodzi z tą zbłąkaną  owcą?

    KRÓLESTWO NIEBIESKIE- kiedy ludzie doświadczają jakiegoś dobra, przebaczenia i życzliwości, to mówią, że czuli się jak w niebie - i to jest to ich małe osobiste królestwo niebieskie, które właśnie do nich przyszło. Aby wejść do królestwa niebieskiego, trzeba się porządnie zachowywać i nie złościć jeden na drugiego. Nie warto odpłacać złem za zło, tylko sto razy lepiej jest wybaczać.

   Przyjąć królestwo Boże jak dziecko, to starać się  patrzeć na świat, na innych ludzi i na siebie samego tak, jak patrzy nasz Ojciec Niebieski i tak, jak patrzy Maryja. Dziecko ufa bez namysłu. Nie może żyć, nie ufając tym, którzy są dookoła. Dziecko rośnie, rozwija się. Podobnie Królestwo Boże nigdy na ziemi nie jest  czymś zakończonym, jest obietnicą .....

    A teraz słów kilka na temat przypowieści o zbłąkanej owcy

"Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych"

    Powyższa przypowieść uczy każde dziecko o tym, jak wielka jest miłość Boga do ludzi. Bóg kocha każdego człowieka - dorosłego i małego  tak samo mocno,  zarówno grzesznika, jak i człowieka, który nigdy nie popełnił żadnego przewinienia. Dla Boga ważne jest każde życie, jakie stworzył. 

   Jeśli jednak na drodze jednego z nas pojawi się grzech i nie będziemy wiedzieli,  którą drogę pójść, Bóg na pewno chwyci naszą rękę i poprowadzi we właściwym kierunku. Bóg Kocha każdego, lecz większą radość sprawi mu jeden grzesznik, który się nawrócił niż 99 sprawiedliwych. Poprzez tę przypowieść  uczymy się  pomóc  znaleźć właściwą drogę zbłąkanym.

SPECJALNE ZADANIE DLA CIEBIE :)

   Odpowiedź na pytanie: Jaka jest Twoja przyjaźń z Bogiem? Co robisz, aby ją podtrzymać? Czy potrafisz przyznać się przed Bogiem do własnych grzechów i win?  Jak modlisz się do Aniołów Stróżów?